Het bezoek van paus Benedictus XVI aan Barcelona heeft een datum. Op 7 november zal de opperherder, de plaatsbekleder van Jezus Christus, de dienaar van de dienaren Gods de stad bezoeken om de Sagrada Família in te wijden. Hij zal het centrale hoofdschip, dat volgens de planning af zal zijn, zegenen. Ik denk dat ik mijn balkon, dat uitzicht heeft op Antoni Gaudí’s meesterwerk, op die bewuste zondag te huur zet. Journalisten, nonnen en fanatieke katholieken mogen ter betaling en op zo’n drie meter hoogte de pausmobiel door mijn straat zien rijden.
Met deze historische gebeurtenis wil de kardinaal aartsbisschop van Barcelona, Lluís Martínez Sistach, de focus van de Sagrada Família enigzins verplaatsen van toeristische trekpleister naar een huis van God voor boetedoening. Ik vraag me af of het pausbezoek dit werkelijk kan veranderen? Ook in de Spaanse samenleving gaat de secularisatie door. Terwijl het voetbalstadion Camp Nou bij iedere belangrijke thuiswedstrijd vol zit, zijn de kerken leeg. Argumenten tegen het bestaan van God staan zelfs op stadsbussen.
Terwijl de wereldberoemde basiliek van de Heilige Familie in de steigers blijft staan, werden een aantal jaar geleden de eerste stappen gezet om een grote moskee in Barcelona te laten bouwen. Mowafak Kanfach bood een voorstel aan het gemeentebestuur aan. Geldschieter van het project zou prins Abdallah Ben Abdelaziz van Saoedi-Arabië zijn. Een bouwvergunning werd uiteindelijk niet verleend, aangezien het gemeentebestuur in principe tegen was en de moslimgemeenschap te verdeeld zou zijn. Het grootste deel van de moslimgemeenschap komt trouwens uit Pakistan, de rest uit Marokko, Bangladesh, Algerije, Nigeria en Senegal.
Het Russische kunstenaarscollectief AES, bestaande uit Tatyana Arzamasova, Lev Evzovitch, en Evgeny Svyatsky, komt met dé oplossing. De Sagrada Família wordt een moskee. Zij hebben in hun Islamic Project het kerkgebouw voorzien van minaretten, koepels en maansikkels. Een van de minaretten zal gebruikt worden door de muezzin om vijf maal per dag met de azan op te roepen tot het rituele gebed. Waarschijnlijk met behulp van luidsprekers en een bandrecorder.
De irrationele angst voor de islamisering van het Westen wordt in dit kunstwerk perfect weergegeven. Maar ik heb een beter idee. De Sagrada Família wordt een discotheek. Bidden wordt dansen en God is een DJ. Voor velen is de discotheek allang de nieuwe kerk. Wat mensen vroeger hadden in kerken, beleven ze nu in de discotheek. Een religieuze ervaring dankzij de psychodelische architectuur van Gaudí en een grammetje MDMA.
Lees ook:Langs de woonhuizen van Antoni Gaudí
Lees ook:Gaudí’s wolkenkrabber
Lees ook:BAR-celona: Copa Cafe
Lees ook:BCN Bites: Sagrada Hamburguesa
Lees ook:Forum Barcelona krijgt megadiscotheek Jean Nouvel