Categorie: "BCN Bites"

Ben je op zoek naar een tapastentje in Barcelona, waar je ook nog een beetje gezellig kunt zitten? Dan is Taller de Tapas een goede optie. Prijziger dan de typische Spaanse (maar veelal rumoerige en niet stijlvol ingerichte) tapasbar, maar de hapjes die ik er geprobeerd heb zijn lekker. Goede patatas bravas (neem ik als graadmeter, want ik bestel ze eigenlijk altijd), lekkere champignons, veel vis en de andere gebruikelijke Spaanse gerechtjes. De porties zijn er gemiddeld, niet te klein en niet te groot en de bediening is er opvallend aardig. Ze zijn duidelijk gewend aan toeristen en het is dan ook een van de weinige eettentjes waar je ook buiten de Spaanse etenstijden om (vanaf 21.00 uur) kunt komen aanwaaien. Je komt de Taller de Tapas op diverse locaties in de stad tegen, dus er zit er altijd wel eentje in de buurt. De inrichting houdt het midden tussen rustiek en modern.

Hoewel je als toerist de toeristische plekken misschien het liefst overslaat, is dat niet altijd terecht. Zo ontdekte ik (maanden na de opening) langs de Rambla de Catalunya, een van de toeristische aders in Barcelona, de – inmiddels al niet meer zo nieuwe – tent Cachitos. Een café, restaurant, loungebar en club ineen. En op de Rambla zelf beschikken ze over een terras. Drie verdiepingen, talloze zitjes, hoge tafels, luie banken, geinige krukken en een originele decoratie. Het publiek bestaat uit, en hoe kan het ook anders, toeristen, maar ook locals weten hun weg naar deze tent te vinden. Ook geschikt voor grotere groepen.

Cachitos, Rambla de Catalunya 33, Eixample, metro: Passeig de Gràcia.

Tarannà is Catalaans voor ‘persoonlijkheid’ of ‘karakter’. En personality heeft dit nieuwe café in de wijk Sant Antoni, die steeds populairder lijkt te worden, zeker. Qua stijl doet Tarranà een aan Federal denken, nog zo’n aangename plek waar je, gewapend met de laptop, niet door hebt hoe snel de tijd verstrijkt. Natuurstenen muren, aangename decoratie en op de tafels kannen water met schijfjes citroen, waar je gratis van mag pakken. Iets wat ik tot nog toe in Barcelona niet ben tegengekomen. Op de kaart staan niet alleen drankjes en broodjes, maar je kunt er ‘s middags ook uitgebreidere gerechten krijgen. Beneden in de kelder bevindt zich nog een expositieruimte.

Carrer del Viladomat 23, Eixample Izquierda, metro: Sant Antoni.

Na bijna twee maanden tussen de Argentijnen te hebben geleefd, mis ik bij terugkomst in Barcelona de liters dulce de leche, kilo’s rundvlees en flesjes chimichurri die er in Buenos Aires dagelijks doorheen gaan. Ik was dan ook blij verrast dat de Argentijnen van Mucci’s, waar ik standaard mijn Argentijnse empanadas haal, een nieuw, groot restaurant hebben geopend in de wijk Raval (Carrer de Tallers 75). Net als in de eettenten op Plaça del Sol en aan de Carrer de Bonsuccés hebben ze hier negen verschillende smaken; pikant gehakt, ham en kaas, spinazie met mozarella, etc. Maar in tegenstelling tot de andere twee zaken is er hier altijd wel een tafeltje of krukje. Geen zin in empanada? Dan kun je er ook een Argentijnse pizza bestellen. Mijn favoriet is de cheeseburger. Voor de pasteitjes ben je 1,60 per stuk kwijt, een pizzapunt kost 1,80 euro.

Mucci’s: Plaça del Sol 1, Carrer de Bonsuccés 10 & Carrer de Tallers 75

Merquén is een aromatische kruidenmix van peper, zout en geroosterde korianderzaden, afkomstig uit Chileens Patagonië. Merquén is ook de naam die de Chileen Rolando en de Catalaanse Laia aan hun restaurant in de steeds hippere wijk Sant Antoni hebben gegeven. Een fijne plek om te dineren, degelijk en sympathiek restaurant met een prettige en warme sfeer in een moderne omgeving. Er worden overwegend gerechten uit het kookboek van Rolando’s grootmoeder geserveerd, maar daarbij word je verrast door de creative Mediterrane touch van Laia.

Cafè-bar Merquén: Carrer de Viladomat 36, Metro: Sant Antoni & Poble Sec

Voor een lekkere hamburger begeef ik me meestal richting El Born, maar vorige week ontdekte ik een originele én lekkere hamburgertent in de buurt van de Mercat de Sant Antoni en dat is niet ver bij mij vandaan. De zaak heet Umami, naar die nieuw ontdekte smaak, en je kunt er gezellig zitten (twee verdiepingen, maar kleinschalig. Ze hebben er keuze uit vele verschillende hamburgers. Ik at de Mexicaanse burger, geserveerd met friet, maar salade is ook een mogelijkheid. Geen enorme porties, maar het vlees en de garnering waren top. Je kunt kiezen tussen een hamburgerbroodje en een chapata en voor een tientje ben je helemaal klaar.

Umami, Carrer de Floridablanca 148, Sant Antoni, metro: Sant Antoni.

In Colombia en Venezuela is het de dagelijkse kost: arepas, een soort platte broodjes gemaakt van mais. Ik lust er wel pap van. Ze worden gegeten met kaas, vlees, guacamole, kip, bruine bonen. In vele combinaties en veelal voorzien van een pikant sausje. In Barcelona kun je ze ook proeven bij La Taguara, een zaakje in El Born dat door Venezolanen wordt gerund. Een lekker alternatief op een döner kebab. Het enige nadeel is dat je er niet kunt zitten. Er is genoeg ruimte om staand te eten en anders kun je je maaltijd ook meenemen.

La Taguara, Carrer del Rec, El Born, metro: Arc de Triomf

De een komt er voor de lekkere koffie, de ander voor de chocoladetaart en weer een ander voor de overheerlijke focaccia’s. Buenas Migas is een begrip in Barcelona. Zoet en hartig: eigenlijk zit er voor elk moment van de dag, voor iedere trek, wel wat lekkers bij. Warme chocolademelk, simpele pastagerechten, salades, lekkere yoghurt en een breed scala aan zoetigheden, maar officieel is Buenas Migas een focacceria. Om je vingers bij af te likken. Je vindt in de stad verscheidene filialen. Als het buiten koud is, zit je binnen erg aangenaam.